خانم دکتر صورتی

یک فهرست از همه ویژگیهای خوب خودتان تهیه کنید . این کار به شما کمک می کند تا با عوامل تضعیف کننده مبارزه کنید.

 از قبل برنامه ریزی کنید. اگر قرار است وارد جمعی شوید، درباره نکته های قابل بحث فکر کنید، حتی متن گفتگو ها را بنویسید و آنها را مرور کنید با این کار ، بیشتر احساس می کنید که می توانید از عهده حضور در آن موقعیت اجتماعی برآیید.

 سعی کنید پاسخ دیگران را بدهید و نگاهتان با دیگران برخورد کند. لبخند بزنید و احوال پرسی کنید. 

 افراد خجالتی اغلب اشتباهاً متکبر و مغرور تلقی می شوند، زیرا احساس ناراحتی آنها سبب می شود، خود را از دیگران دور کنند. اگر خود را وادار کنید تا به دیگران پاسخ دهید، آنها هم به شما پاسخ

می دهند و عکس العمل مثبتی را که شما برای غلبه بر ترستان نیاز دارید، به شما خواهند داد.

اگر از حرف زدن در اجتماع می ترسید، خود را آموزش دهید یا در کلاسهای عمومی شرکت کنید؛ 

 هرگز به فرزندتان نگویید: "خجالتی". اگر فرزند خجالتی دارید، هرگز در حضورش به کسی نگویید که خجالتی است. این کار اصلاً کمکی نمی کند.

 دارو درمانی کنید: اگر نکات بالا به شما کمکی نمی کند با نظر روانپزشک از داروهای مناسب استفاده کنید.

 درمان کنید. اگر خجالت، واقعاً شما را آزار می دهد، روان درمانی کنید زیرا یافتن علت احساس بی اهمیتی شما و منشاء آن به درمان این حالت کمک فراوانی می کند.

یک روش عالی برای موفقیت در کار این است که افکارتان را روی کاغذ بنویسید.

هنگامی که آدم ها شمارا می بینند

در اولین برخورد:

درصد توجه به لبخند 47%

درصد توجه به چشمان شما 31%

درصد توجه به بوی شما 11%

درصد توجه به لباس شما 7%

درصد توجه به موی شما 4% 

میباشد

این همان مشکل اساسی ما ایرانی هاست

لطفا بیشتر لبخند بزنید!!

گاهی اوقات سرراه آدمیزاد انسانهایی قرارمیگیرن که فراترازیه دوست معمولی اند که میشه با اونا به هرچی بخندی. دوستایین تو زندگی که بی دغدغه میشه بدون نقاب برچهره با اونا معاشرت کرد . میشه یادت بره که میزبانی یا میهمان ،جایی که هستی خونه اوست یا آشیانه خودته! حتی میشه نا گفته های دلت ؛اونایی که جرات گفتنش به خودت رو هم نداری بهش بگی ومطمئن باشی می شنوه ولی نشنیده می گیره . بارالها! چقدرخوبن این آدما وچقدرهمه ما تواین عصروزمونه نیازداریم به حداقل یکی ازاونا.

آیا مدیری که رفتارهای لاکچری انجام می‌دهد، میتواند درکی از شرایط سخت گذران زندگی نیروهای تحت مدیریت خود داشته باشد؟

در حالی که شرکتها وضعیت مالی زیادی خوبی ندارند آیا ولخرجی مجاز است؟

در حالی که برای کارمندان از کترینگ غذا می‌آورند روا است مدیران بعضی شرکتها از رستورانهای شهر غذای مخصوص بیاورند؟

آیا در زمان اقتصاد مقاومتی درست است مدیری در اتاق خودش توالت و حمام اختصاصی بسازد؟